BİLMEZ
Adam mı odun mu bilinmez rengi
Sorduğum sualde rücu’yu bilmez
Zanneder dünyayı yarattım sanki
Görgüsüz zebani korkuyu bilmez
Sözlerine baksan bir “Karun” durur
Baykuş yuva yapar boynuna konur
İnsana yakışmaz kin kibir gurur
Şatavat bol amma türküyü bilmez
Merkebe yakışmaz giyse libas, şal
Hal ehli olandan gel dersini al
Bin yamalı hırka bir mintanla kal
Mangırı bol yapar görgüyü bilmez
Tapılmaz paraya malı olsa ne
Huzurla giyemez şalı olsa ne
Yüzmilyondan fazla dalı olsa ne
Hayâyı örtecek sürgüyü bilmez
Dost diye mecruha edilmez meyil
Her dağın düzü var sonsuz o değil
İlahi aşk için Rab-bin’e eğil
Kula kur yapacak örgüyü bilmez
Der ÂLİM bu sitem bu sözler niçin
Edebi erkânla yaşamak için
Sen sen ol be dostum az ile geçin
İnsan var verilen sevgiyi bilmez
Karun:Kendini maneviyattan yoksun parada zengin gören kimse
Mecruh:Yaralı ve incinmiş kimse
Kayıt Tarihi : 21.8.2012 11:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!