Meyve verir ağaç bide bilmez tadını
Üzümünü yerde sormaz bağını
Başına geçirir gençlik çağını
Ağaçtan meyveler uzağa düşer
Her canlı yaşamak için üretir
Alır başka biri onu tüketir
Yağmur yağar toprak taşı eritir
Irmak coşar ise kenara taşar
Bazıları apar bazısı kapar
Helali dururken harama sapar
Neslini unutur soyundan kopar
Durmadan nefsinin peşine koşar
Büyük balık küçük balığı yutar
Çalışmayı sevmez yan gelir yatar
Meyveli ağaca taşları atar
Şöhrete erdimi eşini boşar
Erdemoğlu insan böyle bir âlem
Kardeş kardeşine vermiyor selam
Komşu komşusuyla etmiyor kelam
Ölçüyü kaçırır haddini aşar
Kayıt Tarihi : 16.7.2008 22:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
lıstemdesınız
saygılarımla ..
TÜM YORUMLAR (1)