Aşkın vuslatına teselliler ararken gönlüm,
Usulca süzüldü gökten kanatsız bir tüy.
Ruhuma değmesine ramak kalmışken,
Üfleyerek uzaklaştırdı rüzgarlı bir gün.
O bana dönmedem ben ona yönelmeliydim,
İlkin biraz terledim, sonra sıcaktan yandım,
Bir adım kalmışken, döndüğüm yola baktım,
Nefisten kalanlarımı hep gerilerde bıraktım.
Ateşte kül olmak akılsız pervanelerin işi,
Aşkın narıyla pişmek, Hak'ka aşıkların işi.
Kuldan aman dilemek samimiyetsizlerin işi,
Yardan özge can bilmek, bilmeyenlerin işi.
Kayıt Tarihi : 3.9.2012 09:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!