Sen bilmezdin;
Güldüğünde gökyüzünden bir yıldız kayardı avuçlarıma.
Seni her gördüğümde avuçlarımın tam ortası yanardı.
Sen bilmezdin;
Gözlerinle buluştuğumda içimde volkanlar patlardı.
Utangaç bir tebessüm yerleşirdi yanaklarıma.
Sen bilmezdin;
Sözcükler dökülürken dilinden, kalbime süzülürdü o naif sesin.
Sesinin gölgesinde dinlenirdi sana olan sevgim.
Sen bilmezdin;
Sessizce yanımdan giderken saatlerce ellerini düşünürdü bütün hücrelerim.
Hangi elinin daha güzel olduğu hakkında iddiaya girerdi kalbim ve beynim.
Sen bilmezdin;
Belki de hiç bilmek istemedin.
Kayıt Tarihi : 13.4.2023 13:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!