Bilmeyeceksin Şiiri - Güven Tekin

Ben senin icin, kan aglerken,
Sen mutlusun ve gülüyorsun.
Sen hiç sevmemişsin zaten.
Seven sevdiğine, sıkar mı kurşun?

Beni bırakıyorsan, bende seni bırakırım.
Benim için ağlamiyorsan, bende ağlamam.
Sevmiyorsan, ben de sevmem.
Ben sen değilim ki,yüreğine ateş düşeriyim.

İnsanlar,yürekten sevenin, kıymetini bilmez.
Çıkarı için sevenlerin, kulu kölesi olurlar.
Yüreğim kan ağlasada, sessizce severim, muhtacım sana.
Dağlar sustu, denizler durdu, dilim lal oldu.

Uyku tutmuyor, sessizce bir köşede aglasamda.
Bunları bilmeyeceksin, soldurdun papatyalarimida,
Ah edemiyorum, sana yinede.
Sensiz seni yaşıyorum, acılar içinde.

Kafamdan ölmek geçiyor, kimse bilmiyor.
Dargınım hayata,kaderime, kimse görmüyor.
Iskence yapsalar, bu kadar acimazdi canım.
Senden başka birsey,geçmiyor ki aklımdan.

Fikirlerim sen,nereye baksam, hayalinle yasarim.
Demiştim ya, beni silersen, bende silerim.
İnan hepsi gururdandi.
Ben seni,bir saniye silemedim aklımdan.

Şimdi seni sevmenin,bedelini ödüyorum.
Geçenlerde işim var demiştim.
Yalandı, günlerdir hasretinle yanan, bedenim rahatsizdi.
Ve sen, bunları hiç bir zaman, bilmeyeceksin...
SENI NE KADAR COK SEVDİĞİMI BİLMEYECEKSİN ULAN BILMEYECEKSIN