Kardeş kardeşi vurur mu dostlar
Biri gülerken biri ağlıyor
Ne desem boş bu andan sonra
Birinin çöpünü biri topluyor
Kavgamız büyüyor bu dünya ile
İnsanlığı unuttuk son veda ile
Bir gözyaşı değersiz bir damla ise
Bırakın dünya onların olsun
Bir rüzgar esiyor usul usul bak
Bir insan ölüyor kimin umrunda
En ufak bir acının hesabı varken
Binlerce insanı düşünmez olduk
Taşıdığımız kalp mi taş mı söyleyin
Nasıl yürek sızlamaz bu acılara
Bir çocuk en değerli hazineyken
Fark etmeden öldürdük binlercesini
Yediğinin yarısını çöpe atarsın
Giydiğini bir daha giymez atarsın
Senin için en önemli şeydir sosyete
Söyle kaç vicdan çürüttün kendi içinde
Paraya taparsın kulu olursun
Gayeni unutur uzak durursun
Ölüm demesinler yeter ki sana
Duyarsan onu mutsuz olursun
Çok mu önemliydi dünya hayatı
Yoksa önemli olan ayakkabının markası mı
Arabanın modelini mi soracaklar sana
Tekrar diriltilip huzura çağrıldığında
Kayıt Tarihi : 7.4.2012 13:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!