Nasılsın sorusuna vereceğim cevabı arıyorum.
Bilmem ki?
Hiç sormadım kendime.
Ayağım takılmasaydı halıya yaşadığımı bilmezdim galiba.
Bir de hava kararıp açıyor,gündüz geceyi kovalıyor zannımca.
Arada bir yudum su geçer,çatlamış dudağımdan.
Kar yağıyor geceden beri,sevincim yok benim hayallerim hep karlı.
Acıktığımı farketmem,doygun ayrıldım insandan.
Uyku mu,kapanmıyor kapaklar zinde ulaşır sabahlara.
Ezan sesi duyarım arada müezzin bağrımı parçalar.
Sessizlik çökmüş yeryüzüne, çıt çıkmaz nesnelerden.
Ayak sesim konuşur evin içinde uğradığı yer camın kenarı.
Kimi bekler acaba?
Bedeni taşır ufuklara,söyleyin bana?
Bilmem ki şimdi ben nasılım?
Edremit.
Saliha Öcal
Kayıt Tarihi : 16.12.2025 20:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!