Bilmedim Şiiri - Mehmet Gündüz

Şu yalan dünyaya kandım, inandım,
Sonu kara toprak imiş, bilmedim.
Her gördüğüm insanı, neşeli sandım,
Her kulun bir derdi varmış, bilmedim.

Çiçekler hep açar iken soluyor,
Dünya dönüp, güneş her gün batıyor,
İnsan, yalan bu dünyadan göçüyor,
Doğanlar hep ölür imiş, bilmedim.

Mehmet diyor, bir gün sazın kırılır,
İyilerin kuyuları kazılır,
Alnımıza kara yazı yazılır,
Ahirette imtihan varmış, bilmedim.