Yine bir akşam
Dört duvar seninle dolu
Sustuklarım söylediklerimle arkadaş değil artık
Nasılda yaşıyorum sensizliği
Binbir ümitsizlik içimde sen demiyor hiçbiri
Alışmadığım bir duygu bu
Oysa sana çarpardı kalbim
Şimdi sensizliğe atıyor
Sevgi yürek kadar
Sevgim yüreğimden taştı
Sıyırsaydın belki avuçlarınla şimdi yanımda olurdun
Aslalara yer yoktu
Bir varmış bir yokmuş muydu yoksa
İnanmak,
Tüm kalbimle inanmıştım
Kurallar yoktu
Ne sebep ne de sonuç ilişkisiydi
Şimdi gel de dök içini
Tüm samimiyetinle bir bir anlat bana
Adım adım yürüdüğüm sendin
İçinde bilmediğim birşey yok
Öylesine seninle doluyum ki taşıyorsun içimden
Avuçlarımda kaynayan terimle değil
Acıyla atıyorum seni içimden
Zaman nasılda komik bir kavram oldu
Saatlar hep seni vuruyor
Hep seni geçiyor dakikalar
Bittiği yerde başlıyor bizim aşkımız
Kolay kolay bitemez biliyorum
Nasıl bir döngü bu?
Adın içimde bir gömü
Bulduğun yerde ben varım
Zorluğum yokluğumda seni vurdu
Ölümle yaşam arası bir kapı
Kabirlere uzansam senden sıcaktır
Uçup giderken ömür
Sen kurumuş bir yaprak gibi yerlerdesin
Doymadığım her sevinç
Tokluğumdan kalma her gözyaşı senden emanet oldu
Kayıt Tarihi : 26.3.2007 02:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tokluğumdan kalan her gözyaşı
senden emanet oldu
TÜM YORUMLAR (2)