ben onu hiç sevmedim sevmedim
ilk gençlik yıllarının sonsuz heyecanı
pencereden pencereye nice el ettim
ben onu hiç sevmedim sevmedim
dışarıda güneş doğarken her yeni gün için
yaz kokulu yatağımı düzeltirdim usulca
usulca perdeleri aralardım aralıklı
hemen görünürdü hiç beklemesiz
sağır dilsizler gibi saatlerce el kol
karşılıklı oynaşırdı yüzlerimiz teklemesiz
pencere başında neylerdik biz bilemem
kimdi neydi nasıldı bilmece bilemem
ben onu hiç sevmedim sevmedim
ilk gençlik yıllarının sonsuz heyecanı
pencereden pencereye nice el ettim
ben onu hiç sevmedim sevmedim
bursa; 30.06.1972
Zeki TüyenKayıt Tarihi : 28.4.2012 13:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!