Bilme Şiiri - Mehti Aslanboğa

Bir gülü özledim geride kaldı
Bir mahşer gününde görürüm belki
Bir gülü özledim o bakışları
Yüzünün içinde o öptüğüm yer

Bakma gözlerime ayrılır gibi
Kırma ellerimin zincirlerini
Gönül bahçemdeki pembe çiçeği
Gözyaşımla suladığımı bilme

Sabahları artık gecikiyordu
Satırlara zaman sığmıyor gene
Ufuklarda yağmur görünmüyordu
Ufukların ağladığını bilme

Zaman eskiyip de yüzün solunca
Parmakların dermanına durunca
Gözlerin de seni yalnız koyunca
Senin için ağladığımı bilme