Billuri firuzuler düştü Şiiri - İlyas Ka ...

gecelerce
sağır kelimeler vurur söz uçlarına
buğulanmış sıcacık her nefes
defalarca dokunur dudaklara

nasırlı avuçlarla ümitler toplar vakit
ter damlar ateşle çizilmiş saatlerden
güneşin elinden tutup
göğü yere taşır
kırmızı baharlar iner gül bahçelerine

bulutları yara yara
ufka taşınır şafak
gök yağmur biriktirir
çöl meltemleri akar gurbet akşamlarına
mevsimlik vuslatlar yaşanır

unutulmuşluğun pusundan
kutlu muratlar fısıldanır ruha
bir lütuf adeta dalgalanıp durur
nice sevinçler salınır ayla yıldız arasına
ta uzaklardan bir melek iner seher vaktine
cennet köşelerinden
öksüz miraslar taşır kutsi arzulardan

ışıyacak yeni bir günün peşinde
tepelere tırmanır güneş
ağaç, rüzgar, bulut eksiksiz katılırlar merasime
en güzel sevinç çığlıklarını atarak

çoğu kez uykuları yorumlar geceler
rüyaların içine lütuflar serpiştirilir
gürültüsüz sancılar yüklenir billuri firuzeler
sessiz ve derin susuşlardan

kılıç gibi keskin, hançer gibi ince
lodoslu esintiler savrulur güneyden
sabaha sevinçler üşüşür
en kuytu yerinden batı cihetinden

şark beşiğinde
fecrin tuvalinde ayçalar uyutulur
neşter vurulur ufuk çizgisine
eski heyecanları yeniden solur toprak

dokunur sokakların çehresine her taze nefes
kaldırımlarına, duvar diplerine aydınlıklar
güneş yeniden öper alnını dünyanın

*

redfer