Bilki Sensiz Normal Değilim

şu yaprak dediğindi çocukluğum
zamanı vurmuş sırtına gidiyor
işte sayende sıyrılıyorum kabuğumdan
işte sayende delikanlıyın sevdalıyım
yolum uzunda olsa düşünmem yanındayken
düşmem ben düşüncesizliklere
bazen sallanıyormuş yerler adımlarınla
öfken titretiyormuş alemi
çekip gidesin geliyormuş
beni ortalarda bırakıveresin
hani atıveresin kendini boşluklara
görüyorsun köşebaşlarını şimdi boş
herbirine atarım kendimi
herbirine atarım gençliğimi
kimi zaman boşvermişliğimin sarhoşluğunu
kimi zaman öfkesi orospu çingeneliğimi
kimi zaman azrailin bekçisi kesilmişliğimi
bilki sensiz normal değilim