Biliyorum Şiiri - Nazlı Altan

Biliyorum susacağız.
Günün birinde kapanacak penceremiz.
Aynı şehirde olmayacağız belki de.
Yürüdüğümüz karanlıklar farklı olacak.
Farklı bir sokak lambasına dalacak gözümüz.
Oysa ben sensiz yaşayamam.
Yaşayamam dediysem,
Biliyorum seninle de yaşayamam.
Belki de hiç olmayacak seninle binbir gecemiz.
Onun omzunda yatacaksın.
Başkasına dökeceğim göz yaşımı ben de.
Birgün bitecek şarkımız biliyorum.
Canı sıkılacak içimizdeki çocuğun.
Ziline basıp kaçacak belki arada.
Zehire çalan her yudumda, seni anacağım yine de.
Seninle hiç alakası olmayan bir düş kuracağım.
Her düşümde sen olacaksın oysa,
Kendime yalanlar anlatacağım,
Ve bunu sana uyanınca anlayacağım.
Yastığımın ıslanmış tarafıyla yatacağım her gece.
İnkar dolu şiirler yazacağım,
Sana yazdığımı kabul etmediğim.
Bir şehir kalacak aklımda, seninle hiç gitmediğim.
Bir mum yakacağım her aralık başında.
Dileğim hep senli günlerken,
Anmayacağım adını yine de.
Bir acı büyüteceğiz seninle birlikte.
Biliyorum kırılacak o ağacın dalları birgün.
Altında gülemeyeceğiz seninle.
Bir mavi göreceğim, gözlerin gelecek aklıma.
Oysa gözlerin mavi değil sevgilim.
Gözlerin gökyüzü, gözlerin mavinin huzuru.
Yine de seni hatırlatacak her renk bana.
Bana vermediğin bir çiçek açacak bir yerde.
Çınlayacak kulağımda,
Bana söylemediğin en güzel cümle.
Aynı yağmur yağmayacak üstümüze.
Güneş on dakika erken doğsa benim şehrimde,
Her akşam seninle batacak biliyorum.
Yoracağız el ele tutuşmamızı birgün.
Yoracağız en güzel hayallerimizi biliyorum.
Uçup gidecek en cesaretli uçurtmamız.
Biliyorum olmayacağız.
Günün birinde açılacak benden giden kapıların.
Oysa ben sensiz yaşayamam.
Yaşayamam dediysem, seninle de yaşayamam.
Biliyorum.