Biliyorum Şiiri - Yorumlar

Namık Cem
11

ŞİİR


4

TAKİPÇİ

Biliyorum attığım adımın yönünü
Hep sen der parmaklarım.
İstekli ruhum, uzuvlarım;
İlerleyen zamanın
Yorgun sarı çehresinde,
Rengi belli düşlerim.

Tamamını Oku
  • İlknur Tavasav
    İlknur Tavasav 30.07.2011 - 20:06

    tebrik ediyorum başarılı bir calışmaydı...tam puanım panonuzdadır...
    saygıyla...

    Cevap Yaz
  • Mehmet Çoban
    Mehmet Çoban 18.05.2011 - 20:00

    Hüzün çok güzel anlatılıyor. Başarılar.

    Cevap Yaz
  • Asi Karikatürist Necva Kıyak
    Asi Karikatürist Necva Kıyak 27.11.2010 - 06:24

    derin anlamlar içeren sevgi dolu bir yüreğin yansımasıydı mısralara usta kaleminizden...
    ellerinize sağlık ...
    tam puanla

    Cevap Yaz
  • Nafi Çelik
    Nafi Çelik 01.10.2010 - 12:32

    Rengiyle, özgün tarzıyla tam beğendiğim bir şiir.
    Beğenerek, anlam derinliklerine inerek ve duygulanarak okudum.
    Tebrikler sevgili şairim.
    Tam Puan + Ant.
    Sevgilerimle...
    Nafi Çelik

    Cevap Yaz
  • Mahmut Güneş Gökşenli
    Mahmut Güneş Gökşenli 23.09.2010 - 11:28

    kutlarım değerli yüreğinizi , saygılar

    Cevap Yaz
  • Gökhan Aynacı
    Gökhan Aynacı 23.04.2010 - 22:06

    tebrikler hocam umut vadedici çok değişik ve kuvvetli bir anlatımdı saygılarımla

    Cevap Yaz
  • Reyhan Altaş Şairler Dünyası Grubu
    Reyhan Altaş Şairler Dünyası Grubu 16.04.2010 - 19:47

    YÜREĞİNİZE SAĞLIK BEĞENİYLE OKUDUM KUTLARIM SİZİ KALEMİNİZ HİÇ SUSMASIN SEVGİ DOLU YÜREĞİNİZDEN COŞKU EKSİK OLMASIN SAYGI VE SEVGİLERİMLE

    Cevap Yaz
  • Mine Gültepe
    Mine Gültepe 15.04.2010 - 13:00


    Şiir başlığı, çok bilindik bir ifadeden geçiyor. 'Biliyorum', eminim her insanda aynı etkiyi yaratmayacak bir sesleniştir. Böyle bir şiirle karşılaştığımızda eğer şiire dair algılarımızı gerçekten açmaktan yana isek okumamak için hiçbir engelimiz yoktur. Ama şiir sanatına yüzeysel boyutta bakan insanlar, bu ifadeyi görünce şiirden ansızın uzaklaşırlar hatta bu o kadar kısa bir süreye bakar ki okuyucu, hızlı geçişin farkına bile varmaz.

    Şiire böyle bir isim tercihi, bizlere o kalemin 'endişeden uzak' bir ruh haline
    sahip olduğunu duyumsatabilir. O, hayatı duyumsamaktadır ve öznelini kağıt-kalemle buluşturmak tek derdidir.

    Bilindiği üzere 'kaygısızlık' kişinin yaşama dair tamamiyle nötr'leştirmesini anlatır. Normal yaşam içerisinde bu doğru bir tespittir. Ama bizler bir şiirden ve onun sahibinden söz ediyorsak, 'kaygısızlık' olgusunun ardına bakmalıyız.

    Gerçekten bu ruh hali nötr'leşmenin mi yoksa başka bir düşüncenin mi habercisi midir? Madem ki şiir sanatı sadece 'kelimeler' dünyası değildir ve aksine kelimelerin kendiyle birlikte ardını görme gücünü taşır, o halde bu tuzağa düşmememiz gerekiyor.

    Bakalım şair dostumuz 'biliyorum'la tam olarak neyi resmediyor. Sanırım bu durumda kalemde aslolan 'endişesiz'liği de daha net görebileceğiz.


    Biliyorum attığım adımın yönünü
    Hep sen der parmaklarım.
    İstekli ruhum
    Uzuvlarım
    İlerleyen zamanın
    Yorgun sarı çehresinde
    Rengi belli düşlerim.

    ___Dizelere daha ilk bakışımda içsesim bencilliğe yöneldi ki ; 'Ben demiştim...' :))

    Kalem, şiirin ismine denk ama aynı zamanda çok da eşit olmayan hızlı bir akışla okurun karşısına dikilir. İlk gördüğümüz şey, farkındalık'tır. Şiir öncesi düş veya gerçek'te bir yaşanmışlık vardır. Bu yaşanmışlık giderek istenmeyen bir sonuca varmış olacak ki 'ilerleyen zamanın yorgun sarı çehresi'ne düşen şairin, somuta dair vurguları bunun etkili bir işaretidir.

    Bu bölüm aşk'a dair farklı bir tespite varmamızı da sağlıyor. Aşk, bittiğinde taraflar birbirinden uzaklaşır. Normal yaşama dönüş aşamasında onları önemli bir süreç beklemektedir. Ve bu süreç, genel itibariyle taraflardan birinin 'kayboluşuyla' sonuçlanır.

    Kişi, çok farklı 'düşünce silsilesi'nin yarattığı etkiyle birbirine hem çok yakın hem de çok uzak 'duygu çarpmaları'na uğrar. Keder, öfke, pişmanlık, özlem, sevgi, umut, karamsarlık gibi duygular hemen her gün kişinin ani dibe vuruşlarını ve beklenmedik an'da yüzeye çıkışını sağlar. Bazı ayrılıklar da ise kişi, herşeye rağmen farkındalığını yitirmez.

    Aslında farkındalık olumlu bir kazanımdır ama insanlar bunu yaşadığı sevgiye değer vermeme yönünde kullanıyorsa 'anlamsızlık'la bütünleşmesi kaçınılmazdır. Buna karşın 'farkındalık'insanın karakterindeki sağlamlıktan kaynaklanıyorsa ve bu insan, yetisini sağlıklı noktalarda değerlendiriyorsa kelime gerçek anlamıyla kucaklanır.

    Kişisel olarak şairimizin farkındalığını sağlıklı noktalarda değerlendirdiğini düşünüyorum. Çünkü onun bu yetisini şiire taşıması evet değerli bir seçimdir ama bana göre bundan çok daha anlamlısı, şiire aktarımında 'öfke'yi olabildiğince kendinden ve muhattabından uzak tutmuş olmasıdır. Bu durumda
    kalemin 'endişesiz'liği daha anlaşılır biçimde ortaya çıkıyor. Şiirin beğenilmesi yönünde bir endişe taşımamaktadır çünkü onun endişesi, 'ayrılık'ta nerede olduğunun tam olarak 'anlaşılabilmesi'dir ve o da bu duyguyu çok doğaldır ki kaygıdan uzak işler.



    Biliyorum gördüğüm görüntünün izini
    Hep sen der gözlerim.
    Tutkulu, bir o kadar tutsak
    Oyuncusu belli hayallerim
    Terk edilmiş viran
    İn cin top oyunu
    Kahırla fısıltı kulağımda
    Biliyorum yine yas düştü payıma.


    ___ Şiirin teknikte iki bölümden oluştuğunu görüyoruz. Kalemin kağıtla buluşması mütevazi bir dertleşme öyküsüne taşınmıştır. Dolayısıyla
    bu öykünün 'şiir' anlamında çok da fazla biçimselliğe sığınmasının önemi yoktur. Çünkü o zaten temasında saklı olan 'giriş-gelişme-sonuç'
    üçgeniyle bu sorumluluğu yerine getirmiştir.

    Ötesi sadece 'görselde ve anlamda' oldukça dozunda bir dil kullanımı ve şiir dostluğuna bakmaktadır.

    Kim bilir belki de bu henüz bitmemiş bir aşkın öyküsüdü?. Şairimizin bir fısıltı duyduğu gerçektir ama bu ses tam olarak neyin işaretidir?

    Henüz süregelen bir aşkta belli bir süre için susmak zamanı mıdır yoksa her anlamda bitişi göğüslemiş bir aşkın geride bıraktığı o ince keder midir?

    Hangi anlamda olursa olsun asıl dikkatimi çeken unsur 'sessizlik'... Şiir, henüz ismiyle ve giriş dizeleriyle giyindiği o 'dik duruş'u şimdi
    tamamiyle sükunete dahil etmiştir. Önümüzde sevginin o güzel renklerinin daha flu tutulduğu bir tablo durmaktadır. Diğer taraftan kalemin tabloya fırçayı
    dokundurmaktaki ürkekliği, onun 'siyah'tan uzaklaşma arzusunu ele veriyor.

    'İn cin top oyunu', 'viran hayaller', 'kahrın fısıltısı' betimlemeleri, şairin usulca kendi köşesine çekildiğini çok net gösteriyor.

    Ayrıca bunca terkedilmişlik hissine rağmen o hala 'farkındalığını' yapıcı edayla sunuyor. Ayrılık hissi, kişide 'yas' olgusunu tetikleyecek kadar önemlidir. Şairimiz de çok insanın girmekten ürktüğü 'yas' dönemini çaresizce kabullenir. Ama o bu kabullenişi, diğer insanlara göre biraz daha farklı işler ki şiiri, okuyucusunu ve muhattabını 'yıkım'a uğratmadan gerçekleştirmesi buna dairdir.

    Şiir, bilindik temasını seslendirmede bana göre farklı bir duruş sergilemiştir. Ahenk, duygunun kırılgan yanıyla özdeşleşmiştir.

    Dinamiklik unsuru, besinini temadan alıyor ve ne ilginçtir ki sert vurucu kelimelerden uzak durularak sürekliliği sağlanmıştır.

    Şiirin okuyucuyu geleceğe taşıması kesin görünüyor ama yine altını çizmek gerekiyor ki bu mesaj, şiirseverin 'irdeleme-sorgulama' kapasitesine
    bağlıdır.


    Şiirin saygın sesine içten tebriklerimle,





    Cevap Yaz
  • Hikmet Atiş
    Hikmet Atiş 29.03.2010 - 20:14

    Çok anlamlı bir şiirdi severek okudum
    yüreğinize ve kaleminize sağlık tebrikler Sayın Namik bey. Sevgi dolu selamlar.

    Cevap Yaz
  • Eren Bilir
    Eren Bilir 04.03.2010 - 23:38

    ÇOK MANALI VE ANLAMLI DİZLER YÜREĞİNİZ DERT GÖRMESİN SAYGILARIMLA....

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 28 tane yorum bulunmakta