Bir el dokunur sanki kapılarıma,
Bir güvercin kanadı çarpar gibi pervazlarıma,
Acep gittiği yerden dönen, senmisin gülüm.
Bekliyordum zaten ansızın rüyalarıma.
Biliyordum...
Bir maral gibi geleceğini…
Aşktan anlamazlar bile dayanamazken
Bu denli acı ayrılıklara
Ben senin için ayrılığı bile yudumlamıştım, cesurcasına,
Biliyordum bir gün ansızın geleceğini,
Bizzat olmazsa bile,
usulca kapılara dokunarak
Bir melek edasıyla…
Bir rüzgar sedasıyla,
Okşarcasına pencerelerimi…
Biliyordum bir gün geleceğini.
Kayıt Tarihi : 11.10.2010 00:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Atila Yalçınkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/11/biliyordum-gelecegini-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!