Ustaydık,
Ne yapıyorsak gayet bilincindeydik;
Bilerek, ters istikametlere koşuyorduk..
Biliyorduk,
İki kıvılcımdan çok öteydik
Ateşimiz sade bizi yakmazdı...
İstiyorduk ki dünya yanacaksa,
Bizim yüzümüzden olmasın;
Ama yanmaya da tutkuluyduk.
Aslında ne olacaksa olacaktı.
Bizim için ne olacaksayı bekliyorduk.
Teslimiyet tamdı..
Yanmaya,
Dudağımızda binlerce manaya gelen bir tebessüm,
Cam kenarındaki koltuktan,
Manzarayı seyrederek gitmekti yaptığımız.
Nabzımızda ki atışı tanıyorduk.
Ne olacaksa olacaktı,
Biliyorduk...
tarih:23.08-2013
Kayıt Tarihi : 24.9.2014 18:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!