Biliyor musun?
An geliyor ettiklerini unutup,
Özlüyorum bile seni.
An geliyor çektiklerimi unutup,
Gözlüyorum gittiğin yeri.
Bazen,
Tek kalemde siliyorum her şeyi,
Ardından da pişman olup,
Tekrar çiziyorum resmini.
Kimse alsın istemiyorum çünkü,
Kalbimdeki yerini.
Aslında biliyorum azar azar delirdiğimi.
Karmakarışık olup kendimi kaybettiğimi.
İyi ile kötü içimde iç içe.
Sevgi ile nefret gönlümde kol kola.
Ben ise tam ortada,
Bir orada, bir burada.
Bir iyinin, bir kötünün yanında.
Bir sevginin, bir nefretin kucağında.
Beşik gibi sallanıyorum işte.
Çok sürmez eminim,
Yakında varırım sana bu gidişle.
Çünkü yalvarırım Allah’a,
Bu canı alsın diye her gece...
Kayıt Tarihi : 27.2.2017 22:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!