Kirpiklerinin ucundan düşer resmim, bilirim.
Sökülmüşüm uçsuz bucaksız yüreğinden.
Ağır ağır gelir yokluğun, yokluğum.
Avuçlarımın içinde çöller,
Yakarım tuttuğum her yeri.
Yaklaşamam hiç bir şeye.
Tutamam, tutamam
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla