Bilir misin leyli, bilir misin,
Ben trenleri neden sevmem.
Trenler demirdendir leyli,
Trenler demirden…
Kaba bir yük gibi
Taşırlar yürekleri.
Trenlerin kalbi yok ki;
Trenler anlayamaz seni beni.
Bilir misin leyli, bilir misin,
Ben trenleri neden sevmem.
Yolcuyuz leyli, ikimiz de;
Yolcuyuz, her şey ve herkes gibi.
Biletimiz ezelden alınmış,
Menzilimiz bilinmez…
Fakat trenler saate esir leyli,
Trenler saate esir…
Trenler bekleyemez kimseyi.
Sen istasyona yeni gelmişken,
Benim trenim çoktan gitmiştir.
Bilir misin leyli, bilir misin,
Ben trenleri neden sevmem.
Demir raylar üzerinde yürürler,
Uzak diyarlara varırlar,
Fakat trenlerin direksiyonu yok leyli,
Trenlerin direksiyonu yok;
Trenler dönemez geri.
Sen bahar istasyonu burcunda;
Ben çölü yaran rayların ucunda
Giderim kış üzeri.
Gövdem yol yorgunu,
Yüreğim senin avucunda…
Bekleme Leyli, bekleme beni;
Trenler dönemez geri.
Kayıt Tarihi : 15.6.2006 12:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
harika dizlerr sonsuzlugun sonu gibi....kaleminizi tanıdıgıma sevindim...ne kadar güzel anlatmışsınız ayrılıgı......trenler hep aynı yere umutsuluga taşırlar yüreklerii katılmamak eldemii sözlerinize trenler dönemez geriii.saygı ve selamlarrr
Sevgili kardeşim : Veysi Atıcı
Duygu yoğunluğu ve ustalığın uyumlu birlikteliği ile yazılmı çok güzel bir şiir olmuş. Kardeşimi Tebrik ediyor başarısının devamını diliyorum.
Her şey kardeşimin ve sevdiklerinin gönlüne göre olsun.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bu şiirinize Tekirdağ'dan İlk Tam Puan gönderiyorum.
Dr. İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.
ne güzeldi, defalarca dinlenilesi türküler gibi...defalarca okunası... Jülide
TÜM YORUMLAR (4)