Bilir Şiiri - Abdurrahman Tepe

Bir ata sözünü getirsem dile
Altının kıymetin ol sarraf bilir
Bülbül hep zar eder goncacık güle
Bülbülün zarını hak muaf bilir

Güneş görünür mü bulut olunca
Garibin haline göz yaş dolunca
Biz gururu kırıp nefsi yerince
Hep adular bunu bir zaaf bilir

Yolum çok müstakim hiç ondan şaşmam
Canı can bilmezsem ardına düşmem
Narından nurundan yanmadan pişmem
Mevla’m bu niyazı bir ithaf bilir

Kamiller sözünü mihenge vurur
Mutluyu mutsuzu hikmetle görür
Varlığa yokluğa sabr ile durur
SAMİHİ ömrünü bertaraf bilir