bilip, bilmeden
Yetmiyor, hiçte bitmiyor
Bu yürek almıyor, dayanmıyor
Sığdırsam sığmaz, taşar
Göze iner gözden yaş olup akar
Diyeceğim akmıyor, donmuş
Kas katı kesilmiş
Boş gözler ne bekler
Temmuzu bekler dersem
Bir temmuz gelmiş geçiyor
Yüreğimde yarayı deşiyor
Bir aşk yarası kanıyor
Kanasa iyi yanıyor
Kanasa ne yazar
Yansa ne yazar
Gören göz, duyan kulak
Hisseden yürek olmayınca
Temmuz acı başlar
İki temmuz yüreğimi haşlar
Şefaati ile belki bağışlar
Gözden akmasa da yaşlar
Bitti bitecek derken
Yirmi iki temmuz geliverdi
Yüreğime sızı verdi
Nedir benimle olan derdi
Susamış yürek serap gördü
Yaraya merhem sürdü
Dindi, dinecek demeye kalmadan
Yirmi beş temmuz otuz olamadan
Ne bana ne sana sormadan
Uçtu yuvadan, bize kalan duadan
Bir gitti üç oldu sonradan
Ana, baba oldum demeden
Dede olduk bilip bilmeden
Cebirin Defteri 02.Temmuz.2015
Üzeyir AydınKayıt Tarihi : 3.7.2015 02:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hüzün dolu dizeler. En iyisi silmeli takvimlerden şu temmuz ayını desem, bilirim o da çare değildir bu derin sızıya. Kutlarım Üzeyir bey... Nicelerine. Esenlikle dost...
TÜM YORUMLAR (3)