Bilinmiyor Kıymet Şiiri - Salih Özalaşan

Bilmiyorsa en yakınların kadir kıymet
Bana sürünmek müstahaktır elbet
Yetmiyor demek gönül biraz sabret
Sabretmekle bilinmiyor kadir kıymet
Canından can verdiklerin bilmiyorsa değerini
Kurşunlasan neye yarar ki kaderini
Halı edip ayağına sersen de yüreğini
Yerlerde ezilmekle bilinmiyor kıymet
Bir dediklerini iki etmeseniz de
Etraflarında pervane olup dönseniz de
Hayallerini hissedip gerçek etseniz de
İnsanız; nankörüz; bilinmiyor kıymet
Alışamadım, alışamadım yalancı gözyaşlarına
Hüzünlerin adamı oldum ak düştü saçlarıma
Küstürdü canımdan çok sevdiklerim beni hayata
Seviler bencil, bilinmiyor kıymet
Bir bulut olup güneşe gölge etseniz de
Öğle sıcağında meltem olup esseniz de
Belki bir gün kıymet bilinir diye ümit etseniz de
Çiğ süt emmişiz bilinmiyor kıymet
Hangi yürek benim gibi sevebilir ki
Hangi seven kıskanır sevdiğinden gözlerini
Hangi canlı kapatır tüm dünyaya yüreğini
Ömrünüzü adasanız da bilinmiyor kıymet
Kalmamış gerçek sevgiler yüreklerde
Ana, baba, çocuklar ve sevgililerde
Sanırım menfaatler çakışıyor bir yerde
Hep Rab bana diyoruz, bilinmiyor kıymet
Anladım ki kıymet bilinmek için ölmek gerek
Ardından yalanda olsa oluyor biraz üzülmek
Ölüm Allah’ın emri, yaşam için direnmek gerek
Kara toprak sadık, öldüğümüzde bilecek kıymet

Y.Tarihi 05-09-2003 Saat 12.00
Salih Özalaşan