Bilinmezlik Şiiri

Gözle görülür bir gerçek,
İnkar eden namerttir elbet.
Sen bildiğini bilirsin,
Mutluluğu yine elinin tersiyle itersin.

Dermanım bu yazılarda, kendimi avuturum mısralarda,
Zaman ilaç olur bana, sen olsan da olmasan da.
Gözlerin yükseklerde mi, bilemem,
Bakarken göremeyen, belki de görmek istemeyen sen.

Uzaklaşıyorum, içimde sancı, derin kırgın,
Her adımda biraz daha ağır, biraz daha yalnızım.
İçimde beliriyor soğuk, sessiz bir yara,
Dışarı vursam tufan, içimde yangın .

Umut kaybolan benim gözlerimde,
Kalpler taş, çaresizlik hep en derin yerlerinde.
Yollar bitmez, zaman bile durmuş sanki,
Hasret dolu yürekler kavuşur mu? Bilinmez.
Uzaklaştık artık, yollar sonsuz, geri dönülmez.