Bilinmez Vardayım Şiiri - Bülent Baysal

☆☆BİLİNMEZ VARDAYIM☆☆

Konuşsam kabahat, sussam kabahat
Varla yok arası, garip haldeyim
Karanlıklar çökmüş dipsiz sefahat
Savruldum, bilinmez bir diyardayım

Kederler mülteci, kavurdu yaktı
Takıştık kaderle, kafayı taktı
Sevdayı seyrettik, uzaktan baktı
Gelincikler solmuş, ahu zardayım

Sana çıkan yolu bir bir kestiler
Ezdiler gülü, yel olup estiler
Seyrine durdular, zevkten mesttiler
Kan tarlası şafakta bil ki dardayım

Ezip geçenlere hayatlar yoldu
Çileler toplandı, günlere doldu
Boşa geçti ömür, mevsimler soldu
Tarifsiz acılarda hep nardayım

Rüzgarlar estikçe hep savrulurum
Külümden bin doğar, bin kavrulurum
Bir can borcum var, tek nefes solurum
Huzur-u divanda bi ki kârdayım

Gene isyandayım, hey heyler geldi
Mazi aklıma düştü, gönlümü deldi
Ay kancık pusuda efkârım seldi
Ezelden ~ ebede SEVDALARDAYIM.

Bülent Baysal
14/08/23