Bilinmez Oldu! Şiiri - Ali Maruf Ersever

İnsanlık bir boşluğa sürükleniyor.
Suların kaynağı bilinmez oldu.
Şaşkınlık almışta başını gidiyor,
Ve yolların sonu sorulmaz oldu.

Ne yapacaksan iste tez elden
Bu günde gidiyor yarında elden
Alacağımız mal dört metre kefen
Takvimlerin sonu sorulmaz oldu.

Gel her dem rüyamda gördüğüm güzel
Gel sevda bakışlım nevbahar oldu.
Hicran ilacını vuslattan iste
Gönlümde ummanlar durulmaz oldu.

Gel gözlerinde korku yüküyle
Veda gecesinin kasvet vaktinde
Esrarlı sesine şefkati yükle
Ecelin hasreti çekilmez oldu.

Nedir ansızın kalplere giren?
Mecnunu maşuka mübtela eden
Aşkı soranlara cevap vermesen
Sevdanın gerçeği bilinmez oldu.

Öleceksin diyor gaibden bir ses!
Sezdiğim korkular yazılmaz oldu
Kabirler niçin vermiyor bir ses?
Gittikleri yerler bilinmez oldu.

Ölüm boş odalardan gelen bir koku
Gönlümün gücünü aşan bir korku
Ne yapsam kaçışın gelmiyor sonu,
Hayat girdabında çıkılmaz oldu.