Düşüyorum, düşünüyorum ve aklımı zorluyor
Bu düşünceleri ne aklım, ne kalbim alıyor.
Onlar beni çözemeyince sorun hep bende,
Fakat kimse benim ben olmadığımı bilmiyor.
Şayet ben, olsaydım dilimdeki bende;
Biterdi tüy anlatmaktan derdimi dilimde.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta