Bilinmeyen Şiiri - Seyyid Ali Özçelik

ince ince suzuluyordu gözyaslarim, nedensiz. akmak istiyorlardi sadece, futursuzca. eksik yanlari vardi belki hayatimin, belki özlemistim seni ve belki seni özlememis, seni özleyememis olmamin acisiydi saliveren onlari. nedensiz aglamak ne dertmis, bir bebegin aglamasindan bile ne istedigini anlar, karni acikti dersin, alti degisecek dersin... ama bilmemek kendi aglayislarini. Velhasil bir neden bulayim da kendimi kandiracak, gecer mi bilmem ama bilmediklerim...