Bilinmedik Düş Şiiri - Mustafa Söyler

Ne bilinmedik buhrandayım
Sağımda yanan kirli ışıklar
Bir rüzgarın ardına kapılmış
Neye tutunsam düşmekteyim
Şu uğursuz gecenin
Yok mu sabahı
Düşünüp dururum yatağımda
Ne sığar içim ateşin narına
Uyansa da gitsem
Nazlı yarin kapısına

Bitmezse şu karanlık
Meğer yok imiş aydınlık
Hep beni benden alır
Bu alaca hasretlik
Hem gurbet hem ayrılık acısı
Göğün beni aldığı mavilerce
Otururum bir kayanın dibinde
Hey gidi dağlar taşlar
Nerelerde nazlı yarim?
Nereye baksam kaçırmazdı
Kara kapkara gözlerini

Gönlümün bozkırına incecik elediğim
Bir güzel sılayı ararım
Geçen kervanlara bakarım
Dalar yüreğim tutsak yüreğine
Korkarım ya niçin?
Rüyamın karanlıklarında
Çok koşarım bitmesin
Sanki sen yoksun
Seni hiç bilmemiş
Düşünsene
Hiç tanımamışım

Yeniden açılır yüzünün rengi
Soğuk bir benizle karşılarsın
Yanağına dokunduğumda
Kayboluverirsin
Şu dar sokakların arasından
Şu yıkık evlere bakarak
Bir yabancı getirir haberini

O sokakta bir ağıt yakarlar
Sonra kulaklarım işitmez
Seni dizime yatırmışlar
Soğuk bir yüzle bakarsın da
Yanağına dokunduğumda
Sahi neden konuşmazsın?
Ölmüş gibisin
Ölmüşşün.
..........Ölmekteyim