Bilincimizin üzerindeki Ağırlığı Kaldıra ...

Bilincimizin üzerindeki Ağırlığı Kaldırabilmek

Gün geçtikçe daha da çıkmaza giriyor gibi üstelik…Hukuk’un bir kavram olarak anlamını, bizim için tam olarak ne ifade ettiğini sorgulamaktan daha başka değerlendirmek ve dışa vurmak gerek.
Hak, Hukuk ve Adalet dediğimiz üçlü bağın derinliğini içselleştirmek her şeyden önce bir aidiyet sorunu. Yıllardır ulusça dilimizde tütüyor olması bundan kaynaklanıyor.
Hiç birimiz , bir gidişattan memnun değiliz.
Yani tam anlamıyla ‘bu hukuk benimdir’ diyebiliyor muyuz?
Böyle giderse bağ kurabileceğimiz ve herkese eşit davranan bir adalet düzeniyle yüzleşemeyeceğiz. Kendimizi bir gurbette duyumsama durumundan öte ; bir zindana tıkılmışlık gerçekliği dalga dalga yayılıyor ortalığa.
Biz hangi korkuları göreceğiz daha ve biz yaşamımızın hangi döneminde huzurla yüzleşeceğiz?
Bu sorunun bizde çok özel bir yeri olan yanıtı sahiplenmesini çok isterdim.
Bu ulusun kurmacalarla örülmüş yalan öyküleri olmamalıydı iki binli yılların ilk çeyreğinden çıkacağımız şu günlerde.
Duygularımızı istediğimiz gibi yaşayamıyoruz.
Biz ne zaman bu bataklıktan kurtulup esenlik içinde olacağımız başka bahçeler bulacağız.
Toplum olarak başka şeyleri kurcalamamız gerekiyor.
Oysa esenliğimizi daima diri tutabilecek yüksek istencimiz ve enerjimiz var. Toplumsal yaşamımızı yeniden dizayn etmede kullanabileceğimiz olanaklar nadir bulunur bir kimya değil.
Sorun, zorlu bir yolculuğa çıkmamızı gönülden isteyen kadroların biraz daha cesur olabilmesidir.
Bu yurdun her tarafı ışık altında kalmaya hiç bu değin susamamıştı.
Bu karmaşayı gündemlerimizden silip atmak hiç de güç değil. Gereksindiğimiz kuvvet orada öylece duruyor çünkü.
Ana muhalefet partisi liderinin bunca yıldan sonra "savaşı gördük" biçiminde açıklama yapmasını bir ironi olarak değerlendirmeyelim de ne yapalım?
Karşıdevrimin nesnelliğini ,Türkiye özelindeki varlığını; gücünü ve çapını çok geç duyumsayan bu prematüre yanıta şaşmamak elde değil.
Oysa turplarla şeytan taşlanmakta bu yurtta...