Bilimsel Platonizm Şiiri - Tamer Oğuzcan

Evrenin varoluşu
gibi olacak aksi...
Büyük bir olasılık;
elemanter nitelik
alacaktır seninle,
düşlerimin son hali...

Düşünsene bir kere!

Bir kez daha en baştan,
tozpembe bu dünyamı,
gaz ve toz bulutlarından
ben nasıl kuracağım?
Büyük patlamadan sonra,
soğuma koşulunu
ne ile yaratacağım?
İçimdeki ateşten
nasıl kurtulacağım?

Bundan sonra umudumun
ışık ışınlarının,
enerji olması için
yaşamım anlamına;
-serbest elektronlar gibi-
saçılmış etrafıma,
amansız yalnızlığı
ne zaman toplayacağım?
Elektromanyetik
kuvvet gibi bir gücü,
ben nerden bulacağım?

Ola ki kurtulursam;
ola ki buna sebep,
eğer ki sen olursan;
bilmelisin ki artık,
yaratılış savına
ben de katılacağım.
Tanrı diye yalnızca,
sana inanacağım...