Bilimsel Aşk Şiiri - İbrahim Kılınç

Sevda, paradoksun son denklemidir,
İster asaldan say, ister kesirden.
Bu gönlümün sana bir sitemidir,
İster nazımdan say, ister nesirden.

Kimyada redoksa, uyduramadım,
Fizikte optikten, kaydıramadım,
Gönül inatlaşmış, caydıramadım,
İster köleden say, ister esirden.

Tarihte bir çağa, sığdıramadım.
Coğrafyada yağmur,yağdıramadım.
Gönül eğilirken, dik duramadım.
İster bütünden say, ister küsürden.

Ruh bilimi zaten,çözmez bu derdi,
Mantık denklemleri,hep hata verdi.
İbrahim gönlünü, yoluna serdi.
İster halıdan say, ister hasırdan.

Edebiyat hepten,masal söyledi,
Biyoloji suskun,sûkut eyledi,
Sevda yüreğimi,bilsen neyledi,
İster 'yara'dan say, ister nasırdan"