Allah"ın yarattıklarından en fazla sevmediği iki kişidir:
Dalâlete düşmüş,doğru yolda yürümekten vazgeç-miş,
Gerçek yoldan sapmış,başı boş bir hale gelmiştir.
Sonradan uydurulan şeyleri över, onlarla oyalanır;
Halkı da sapıklığa sürer, yoldan çıkarır.
Kendisine uyup azana fitnedir;
Kendisinden öncekilerin yolundan azmıştır.
Yaşarken de,ölümünden sonra da uyanları azdırır.
Başkalarının suçlarını da yüklenmiştir;
Kendisi de kendi suçuna batmış gitmiştir.
Birisi de bilgisizlikleri nefsinde toplamış kişidir;
bilgisizlerin yollarını azdırır.
her yanı kaplayan fitne karanlıklarına dalmıştır;
uzlaştırmada kör mü kördür.
Bilmeyenler, bilgin adını takarlar ona;
oysa bilgiden haberi bile yoktur.
Geceyi sabahlamıştır da azı daha
Hayırlı olan şeylerin çoğunu toplamıştır.
Sonunda pis,kokmuş suyla karnını şişirir;
Aşağılık şeyleri toplar,yığar,hazîne sanır.
İnsanların arasında,kendisinden gayrı kişileri
Şüpheli şeylerden kurtarmayı
İş edinerek hüküm vermeye oturur.
Kendisine,bilinmeyen şeylerden biri sorulsa
Saçma-sapan sözlere başlar;
Kesin hükmü verir; oysa ki kendisi,
Şüpheler içindedir de örümcek
Ağına düşmüş sineğe benzer.
Doğru hüküm/yanlış mı,kendisi de bilmez.
Doğru hüküm/yanlış olmasın diye korkar;
Yanlış hüküm vermişse,doğru olmasını umar.
Bilgisizlikler karanlığında sendeler,yürür gider;
Kör develere binmiştir,haydar, sürer.
Bir bilgiye diş vurmamıştır; dişi, bir
Bilgi lokmasını kesmemiştir, çiğnememiştir.
Yelin,kuru otları savurduğu gibi rivâyetleri savurur gider.
Kendisine sorulan şeylerde hüküm vermeye ehil değildir.
İnkâr ettiği şeyi başkası da bilmez de inkâr eder sanır;
Kendi vardığı,yoldan-yordamdan başka yol olmadığına,
Başkalarının ayrı birer rey sahibi olamayacağına inanır.
Kendisine karanlık görünen bir şey oldu mu,
Onunla kendisini de örter; kimseler bilmesin ister.
Hükmünleri yüzünden dökülen kanlar,feryat eder;
Miraslar,haksızlığından şikâyetlenir,inler.
Allaha şikâyet ederim bilgisiz yaşayanlardan,
Sapıklıkta,küfür için de ölenlerden.
Hakkıyla okunduğu takdirde onların katında
Kitaptan daha değersiz bir meta yoktur;
Ama sözleri, söylediği yerlerden alınır,
Anlamı değiştirilirse onlarca,
Satışta daha ehven kâr getiren,
Değerde daha üstün olan bir metâ yoktur.
Onlarca iyilikten daha kötü bir şey olamaz;
Kötülükten daha iyi bir şey bulunamaz.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta