Yokuşu çıkarken gülermiş bilge.
İnerken bir üzüntü, gözyaşı alabildiğine,
Sormuşlar sebebi nedir diye bilgeye,
Bilge durmuş, sorana bakmış derince,
Anlatsam anlar mı acaba diyeceğimi,
Anlatmış bildiğince hayat felsefesini,
Demiş yokuşu çıkarken düşünürüm vardır inişi,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
