Bilgelerin Yolculuğu (T.S. Eliot) Şiiri ...

İsmail Aksoy
1898

ŞİİR


17

TAKİPÇİ

“Elimize geçen bir soğuk varıştı,
Tam da yılın en kötü zamanıydı
Bir yolculuk için, ve öylesi uzundu yolculuk:
Dipsizdi yollar ve keskindi hava,
Kışın en ölüm zamanıydı.”
Ve huysuzdu, inatçıydı, ayakları yaralı develer,
Yatmışlardı eriyen kar üstünde.

Tamamını Oku
  • Yasemin Aydın
    Yasemin Aydın 05.12.2007 - 15:50

    *Tebrikler bu güzel paylaşım için*

    Sonra şafakta ulaştık ılık bir vadiye,
    Islak, kar çizgisi altında, koklayarak bitkileri;
    Akışkan selle ve su değirmeniyle dövülüyordu karanlık,
    Ve basık gökte üç ağaç,
    Ve yaşlı beyaz bir at dörtnala gidiyordu çayırda.
    Sonra geldik açık kapısındaki kirişlerin üzeri
    Asmalı bir tavernaya, gümüşüne zar atıyordu altı el,
    Ve tekmeliyordu ayaklar boş şarap tulumlarını.
    Fakat haber yoktu, ve böylece sürdürdük
    Ve ulaştık akşam vakti, bir an bile öncesinde değil
    Bulduk o yeri; memnuniyet vericiydi (denebilir) .

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta