Oysa tek derdim muhabbet etmek idi
Heybemde güzel sözler ve tebbessüm vardı
Lakin yol arkadaşı değildi
Unutmayı ve arkasını dönmeyi iyi bildi
Yıllarca bekledim, heybeme acı söz de kattım
Gönül kırmayı iyi bildim
Her yanı sarmış sararmış sükut
Gönül ne eylence ister ne de heyecan
Teker teker kayboldu insanlar
Içim ateş içim magma
Halbuki dünün çocuğuydum
Ne zaman geçti bunca yıl
Sesim mi acıttı yoksa varlığım mı vicdanını
Kötülük sahibidir ah lara sebep
İsyan ne haddime başım üstüne fermanı
Heba olana, kandırılan değil kandıran sebep
Hep zannettim doğruluk üzere davrandığımı
Kastim olmadı üzmeye sebep
Sen isteseydin ya, olmazı olur ederdim
Gül goncalarını yoluna sererdim
Dolunayı seyrine getirip her gece
Fersah fersah huzur yağardım gönlüne
İsteseydin ya bazen nevbahar olurdum
Çiçeklerinde uçuşan kelebek olurdum
Elimden kayıp giden tutamadığım anlar
Gözlerim ufukta birini arar
Sel gibi akan şu hayata inat
Durmak isterim biraz düşünmek isterim
Buna rağmen durmuyorsa hayat
Aklım ısındı hafızam bayat
Bana acı, gam dışında ne verdin
Nedir beni sana köle kılan
Gönlümü bunca keder ile dolduran senin gözlerin değil
Söyle ben mi zulmettim kendime
Ey aşk sen en tehlikeli silahsın
Cehennemden göğsüme düşen kor tanesi
Her yer sarı sıcak
Yapraklarını dökmeyen ağaç mı var
Toprağa benzemeyen insan mı var
Gülecek eğlenecek bir neden de yok
Anılarım da koşan önceki zaman çocukları
Zaman her yanımı ağır ağır kemirirken
Heyecanımın sonunun geldiğini hissediyorum
Çayıma sakinliği katık edip
Manzaramda hic hareket istemiyorum
Sonra en acıklı anım sarıyor etrafımı
Hiç olmak varya mükafatların en büyüğü...
bir katre kadar da olmasa ümidim
neylersin beklemek benim işim
slüetin kalmasa da hafızamda
düşlerle avunmak benim işim
bu bir aşk değil
tutku hiç değil
Hakkın yok hatırama etmeye lafza
Benim yolum doğru eğrilmedi bir an
Ruhumdan kopardın en güzel parça
Yeri boş koyamadım inan
Yıllar öncesindendir sırtımdaki haçerin
Çıkarırken ağrıdı bir an
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!