Bilgece Öğüt Şiiri - Fatih Mehmet Özbek

Saadet getirmez her sevgili,inan bana
Elem ve kederi ekle bunca yaşanana
Vuslatın şerrinide unutma hiçbir anda
Galip gelmek için koy bir nokta
İlmek ilmek ör kendini sakın aldanma
Lazımsa sevgi bul bir köpeğin boynunda
İnsandan gelse hayır varılır mıydı buraya

Dertli olan anlatır muzdaripliğini
Eksik olsun diye demek ister tecrübesini
Maksadı olsada hoş,o doldurmaz cebini
Emeğin karşısında hoyratça diretir kendini
Kalsın dediğin sende,istemem der seni

Birden ileridir birçok,marifettir burası
İsteseydi olabilirdin çok dahası
Resim güzeldir fakat anlamak cabası
Çare olmak istersin,kabuktur her yarası
Olamazsın dahası idrak et bu işin yarısı
Kabul etmek unutmanın tanısı

Şayet tarif edemezsen bazı şeyleri
Etrafındakine göre buluverirsin kendini
Yanlışın bu senin,vazgeçer onun bedeni

Oysa dediklerim bir parçasıydı hüznün
Lazımsa merhem,kalmayacak bugünün
An gelecek ve kalmayacak gücün
Bedenden gelmesin aşk kökün
İşte o zaman bu kudret tümünün.
Layık olabilmek büyük parçası ömrünün
Mıhlanıp seril,aşk kervanı değil kötünün
En derinden seyahat ister birlikte sürünün.
Kitap olabilmektir öğrenmeyi düşünün
Tarifsiz olabilmektir istediğinize dönüşün
İnsan olabilmektir ruhunuzla öpüşün
Razı gelmezse kalbinde başlar düşün