Bilgece Şiiri - Çağatay Çağlayan

'Sen olmasan ben olmazdım' dedi;
Bilge bir dost ansızın karşımda belirip de...
"Ben biz olduğumuz zaman ben oluyorum";
'Ben olmasan sen de olmazdın' diye devam etti sözlerine;
ve sıraladı peşi sıra benden bir canmış gibi
karşımda durup da bilgece...

"Doğada hiçbir şey kendisi için yaşamaz".' Dedi...

"Nehirler kendi suyunu içemez.;
Ağaçlar kendi meyvelerini yiyemez.;
Güneş kendisi için ısıtmaz.;
Ay kendisi için parlamaz.;
Çiçekler kendileri için kokmaz.;
Toprak kendisi için doğurmaz.;
Rüzgar kendisi için esmez.;
ve
Bulutlar kendi yağmurlarından ıslanmaz..; "(*)
Her şey birbiri için vardır..Birbiriyle zıt düşenler dahil
bu gerçeklikten kaçamaz..
Çıplak gözle; mantıkla bakınca her şey nasılda kaos içinde;
Kaos tan düzen doğurmuş kudret sahibi gerçekte...
Bu düzen devam edecek ebede...
Kaos devam ettiği sürece;
Eğer bir gün biterse;
Kaybolur gider benim gibi aslına muhtaç;
Toprak bir gün doğurmaz ve çiçekler kokmaz ise...

Sustu,o sustu ben sustum;
Ayrıldım oradan sona erdi inzimam;
'Biz'den eser kalmadı o an...
Ne de haklıydı aynadaki yansımam...

(*)