Bilge’ye Mektuplar(1) Şiiri - Etem Kaya

Hava soğuk, ört üzerime geceyi,
Özlemle dolu, hayalini kuran ben.
Sevgilim, izin ver ısıtayım şu kalbi,
Kokunla, hasretle burnumda tüten

Çorak gökyüzümde zarif kutup yıldızım,
Bilirim ki bana yönümü gösterecek,
Bu soğuk gecede sana yine muhtacım,
Bak! Biçare aşığın yolunu kaybedecek.

Çektim elimi her şeyden, sen, yalnızca sen
Canıma can katan benzersiz kokun,
Hep bir parça eksiğim sevgilim sensiz ben,
En naif hâliyiz biz iki kalpte bir oluşun.

Gel sevdiğim, gel sevgilim, gel canımın içi,
Söndür içimde yanan şu hasret ateşini
Dayanamıyorum, yandım ben, kül oluyorum.
Hızla uzuyor kalbimde aşkının gölgesi.

Ruhun sevgilim, güzel ruhun ilkbahar kadar,
Lakin biliyorsun ki, mevsim şimdi sonbahar,
Döktüm yapraklarımı beklemekteyim seni
Üfle artık nefesinden, yeniden yeşert beni..