Bilginin içinde bilgeliği unutmuştu insan,
Günler uzun zaman pek kısaydı,
Renkli elbiselerin içinde solmuştu ruhlar,
İletişim arttıkça artıyordu mesafeler,
Herkes biliyor ama kimse göremiyordu,
Bilginin içinde boğulmuştu akıllar..
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
ne güzel bir analiz zamana dair.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta