Bileyim Şiiri - Erman Durgun

Eylül akşamı serin ve yalnız
Yollarda geçen ,zamansız yalnızlık
Uzaklara gitme dedim
Bırakma beni sensiz

Çekilmez oldu istanbul
Ayrılık içinde ,insanın can'ı gidiyormuş
Ayrılık, ne acısın ölümden dahi
Olmasın ayrılık ,gitmesin bir daha

Bırakmasın, beni garipler gibi
Dedim ona ,seni yıpratan nedir
Saçlarına aklar düşüren nedir
Söyle bana ,beni sırdaşın bilmezmisin
Derdine ortak etmezmisin
Beraber yaşayalım dertlerini
Belki hafifler dertlerin
Anlat bileyim canan
Anlat ki bileyim

Erman DURGUN