Sen...
Yapraklarına boylu boyunca gizemlerini salınmış su lalesinin
Hiç kapanmaz sanılan mesafelerini açıldığı yaradan
Hiç
Aklına bile getirme kendinden daha uzak yollara meyli
Daha yolun başındayken menzil gitmeyi sevgili
Hiç aklına bile getirme ne kerem ne leyla
Ve kıyısında dönüp duran bütün denizleri aştığın hayalin
Uykularıyın en derinlerinleriden seni meleksin diye aldatan düşüne
Tadını hiç bozma ve güzelliğini goncalandığın güllerin
Taaa ki rengini buluncaya kadar günü baharın
Yanma leyli siyaha
Bir dilim nar tadını kanıp da yüreğinden sökülüp giden sancıyı
Beyazlara süzülmüş sunalar gibi ıssıza
Kendini sensiz
Beni sessizliğince sessiz
Silme şuncacık sevgisine sığıştığımız yazıyı
Ve bizi sakin sandığın hallere aşkı yalnız ve yarınsız sevgili
Ki aşktır bizi umup, bizimle sonsuzluğun huzuruna çıkan
Bileydin ki sevgili.
Hayat boyu
Şunu bileydin ki İnsanız...
Seyfi Karaca.........Mayıs / 10
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 11.5.2010 12:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!