Ey tanrıların adıyla gelen zorunlu iskan !
Tekbir nidalarıyla çoğalan kalleş ölümler,
Sızım-sızım/acım-acım inileyen sancılı göçebe günler.
Binlerce ve binlerce fotoğraf karesine sığmayan,
kudurmuş/köpekleşmiş anlar.
Ey zorbanın zulmüyle şekillenen Kitaplar! kandan beslenen vampirler et ile yaşam süren pezevenkler.
Yok oluşun evresinde kıyama pusula olan o kutsanmış dinler,
Bilesiniz kî !!
Elbet bir gün olacak,
Bir çocuğun öfkeli bakışlarında ilahlaştırdığınız ne varsa kangren olacak,
Ve kazıyarak ve kanatarak;
söküp atacak beyninin içine kök salarak yerleşen olanca afâki inanmışlığı..
Kayıt Tarihi : 25.8.2020 02:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!