Rüzgar....
Esmesini bilene
Çoktan yolunu haramiler kesmiş kavşaklarından
Hayata kurtulmasını bilene trafik
Su..Çöl olmadan yağmur olmasını bilene, güneş kış..
Kış....Kirlere belenmeden büyüsü sırrına,
Samimi ve sadeliğiyle
Ak olsun
Kara olsun..Kara kış...
Tuttuğu bille toprağını tava getirene ırgatlığı
Yazın kışı
Kışın da yazı bir portakaldan..
Bir alacalı bostandan değdikce dudağını
Bal dediği
Ballardan çok çabuk usanan...
Vel hasıl aşk vardiyecisidir bütün gündüz ve gecelerin
Gönlünde ateşi,
Gözünde çiğ... ele gelen bütün sarıldıklarıyla
Isssız bucaksız düşülen hasretin
Aşk...Ya başka kim..? Öyle de bir sevgili
Bir sevgili ki...
Haber darında davet olup,
Esip rüzgarında,
Yanıp külünde sesini soluğunu yadına alıp,
Derdine düşenin
Devasını közünde
Yolunda...bütün ölümlerden sağ kalıp dirilir gibi
Aşk...
Sevmesini bilene...
Seyfi Karaca..........Mayıs / 10
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 13.5.2010 13:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!