Küçükken kimsesiz, biçare tektim,
Hayatla savaştım, çok çile çektim.
Minicik kalbime, bir tohum ektim,
Bunu benden başkası...bilen olmadı.
Geceye darıldım, gündüze küstüm,
Deli rüzgarlar gibi, kendime estim.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta