Bilemiyorum Şiiri - Ferhat Ferhatoğlu

Kanım çekilse de damarlarımdan,
Çekilmem yar hayatından.
Korkulur ya ebedi uykudan.
Uyku ne zaman gelir? Bilemiyorum.

Kansız kalıp donsun bedenim,
Ruhumdur sonsuz şahidim.
Hep kara kış mevsimim.
Yaz olur mu? Bilemiyorum.

Nefesim yetmiyor son günlerde,
Doktor boşa bu demde.
Son nefesim yakın şimdilerde;
Şehadet edebilir miyim? Bilemiyorum.

Çığlık var dört bir yandan.
Ruh ayrıldı her uvzumdan.
Kalkış zamanı artık bu limandan.
Yolculuk nereye? Bilemiyorum.