Bilemezler Şiiri - Gültekin Yazıcı

Susarım yüreğim; sanki susmaktır payıma düşen bu sevdada...
Susarım her çığlığa inat
Doğumlara feryat sesleri karışır
Bİlemezler gölgeler neya koşar
Ağlayanlarda olurmu düğün bayram neşesi
Bilemezler...
Ve göremezler yüreğim,
sende atan yurtsuzluğuma çilekeş sevdamı
İnadına ölümleri...Susmaları...
Yağmursuz geçen koca kışların ardında seller kopamaz.
Gebedir kurak yarınlara toprak.
Ve yine sessizliği sağır eden şafaklarda kimbilir
Kimbilir yüreğim ne yarınlar gizlidir.
Ben diyemedim yüreğim; şöyle bağıra çağıra
sevdiğim bilmeden ölürsem gözlerim açık gidecek
Bir dolunayla salsam şöyle haberini
Gökyüzüne bakarken deseki ona yıldızlar ey kaçak;
O belki sana hiç birşeyini vermedi ama
Herşeyini vermeyede hazırdı.
Hoyrat rüzgarlar eserken sevda kentinde
Gönül bahçelerinde kapılarda kalmışsın
Alan olmamış içeri seni sahipsiz yürek.
Altı üstü iki han kapısı hayat
Öylede bitecek böylede bitecek
Kimseye sitemin kalmasın sakın yüreğim
Bu dizginsiz fırtınaları kim dizginleyecek.
Sanıyorlar ki yazdığım cümleler sevdamdandı
Bilemezler yüreğim...
Sevdalar Sığar mı satırlara;
Birkaç sayfa kalem lekesi
Sığarmı gönül obasına sevda otağı
Nego kokulu yaylalarda gezmişliğim
Zulamda kalan mısır ekmeğinden arta kalanlarla
Dolu yemişliğim var dağlarda
Eskiden düşünürdüm buğday tarlarına bakınca
Neden başakların boyunları eğilir
Güneş kavurur sanırdım hep
Oysa güneşmiş onları olgunlaştıran
İçlerini dolduranda oymuş meğer
İçleri doldukça başları eğilirmiş onların
Geç de olsa öğreniyor insan pek çok şeyi
Vakit gelir sevdaya verilen sözler yıkanır
Bir ihanetin kirleriyle
Toz kokan sevdalara özenir zamane insanları
Aslı ile Kerem
Ferhat ile Şirin
Kör kuyulara atılmışların sabrını özlerler
Bugünü yaşamadan yarını düşünenler
Duraksız çalsın isterler fidayda türküsü
İçine dinamik ezgiler katılsın
Sonra Ağustos'tan kar isterler
Hatta ölüye can isterler
Bilemezler yüreğim;
Sevgilinin dizlerindeki uykunun tadını
Bilemezler elbet yığıntı ömürlerde hayat sürenler
Bir sevdanın koynunda nasıl ölündüğünü...