Bilemezler Şiiri - Ali Temel

***Bilemezler
Seni bana beni de sana sorsunlar
Bir başkasına söyleseler bilemezler
Özgürlüğü ıslah evlerindeki çocuklara sorsunlar
Her yere ulaşan, her şey avucunda olana sormayın bilemezler
Işıkları, renkleri gözleri görmeyenlere sorsunlar
Onların ellerinden tutmayanlara sormayın
Işıksızlığı, renksizliği, karanlık dünyayı bilemezler
Yürümeyi, koşmayı, ayaklarını kaybedenlere sorsunlar
Menfaat peşinde koşanlara sormayın bilemezler
Tutmayı, sarılmayı, kolları olmayana sorsunlar
Hürriyeti, dili, dini, fikri susturulmuş insanlara sorsunlar
Sevmeyi sevilmeyi aşıklara sorsunlar
Kalpsizlere sormayın bilemezler
Bir tas sıcak çorbayı, sıcak yuvayı
Sokakta yatan yuvasız, evsiz çocuklara sorsunlar
Her gün bir köşkte, bir sarayda olanlara sormayın bilemezler
Memleket hasretini gurbetçilere sorsunlar
Onları işsiz güçsüz bırakanlara sormayın bilemezler
Vatansızlığı mültecilere sorsunlar
Onları sınır dışı edenlere sormayın bilemezler
Yokluğu yoksulun çocuğuna sorsunlar
Açlığın ne olduğunu anlatsın seni o doyurur
Zenginin çocuğu açlığı anlatırsa yavan olur
Saflığı, yalnızlığı garibanın çocuğuna sorsunlar
Her gün eğlencede gününü gün edene sorma bilemezler
Evlat acısını çocuklarını kaybedenlere
Kapı kapı, diyar diyar evladını arayanlara sorsunlar
Vicdanı faili meçhul cinayet işleyenlere
Köşe bucak saklanan faillere sorsunlar
Bu insanları yok ederken vicdanlarınız neredeydi
Bilemezler, bilemezler
ALİ TEMEL