Doğum ve ölüm arasında ince bir çizgi vardır ayıramazsın birbirinden.Tıpkı gece ile gündüz gibi birine o kadar sarmal.
Ne kadar başkalarına ait gibi olsada;
Doğum her zaman bir mutluluktur, hayata yeniden başlamak ve zamana karşı inadına direnmektir.
Ölüm ise bir son, bir bitiş gibi görünsede, belkide oyuna yeniden başlamak için bir geri çekilmedir.
Ama yinede ölüm senden, benden herkesten uzak olsun. Karanlıktır yüzü.
Tabutlar ve mezarlıklar; korkunun sembolü, soğukmu soğuk.
Doğum evi ise sıcaktır. Sanki bir bayram yeri.
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta