İzmir’in dağında açan son çiçektin sen,
Tek goncayla baharın geçebileceğine inandım sayende,
Tüm yasakları unuttururkenki gülüşünün,
Bilinç altıma yerleşeceğini bilemezdim ben.
Bursa’nın soğuk havasına rağmen,
İçimi ısıtıyordu sana olan sevgim,
Kirpiklerim dahi bu havada titrerken,
Sevginin her şeyi unutturacağını bilemezdim ben.
Gel yürüyelim sonsuz günlere,
Tophane’ye çıkalım, bakışlarımızla eritelim Bursa’yı;
Gel gönlüme seril, yakalım yarınları
Dünü bile unutturacağını bilemezdim ben.
Kayıt Tarihi : 20.2.2019 17:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Birine yazılmış bir armağan.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!